Całkiem przypadkiem trafiłem na spotkanie organizacyjne Partii Regionów w Lublinie. Dwaj lokalni liderzy partii ściągnęli kilka młodych osób, próbując zachęcić ich do wstąpienia do tejże partii. Argumenty były bardzo mocne, np. PR potrzebuje młodych ludzi, żeby byli ich kandydatami w wyborach. Mówiono też o tym, że gdy ktoś dzięki partii zdobywa jakieś stanowisko, to powinien je wykorzystać tak, aby pomóc partyjnym kolegom i znaleźć też pracę dla nich. „Partia Regionów dąży do zdobycia władzy, bo ona daje pieniądze”. Oczekiwania od młodych osób zgromadzonych na spotkaniu były niewspółmiernie małe. Wystarczy, żeby byli „aktywnymi działaczami”. Panowie obiecywali wsparcie telewizji publicznej. Pan R. zaproponował wyjazdy do Warszawy na nagrania programu „Młodzież Kontra” i reprezentowania tam Partii Regionów. Niestety nie jest dobrze poinformowany, bo program ten jest nagrywany w Krakowie.

Bardzo mi się spodobało twierdzenie, że „Platforma Obywatelska obsadza stanowiska członkami swoich rodzin, a my (Partia Regionów), chcemy to zmienić – obsadzić na tych stanowiskach członków naszych rodzin”.

W tym całym kuriozum jest jedna pokrzepiająca rzecz – jak widać Polacy nigdy nie tracą wiary w sukces, bez względu na warunki, w jakich się znajdują.